Το ότι η γη νοσεί -ανίατα σχεδόν- το είχε διαγνώσει κιόλας από το 1912 ο νομπελίστας δρ. Αλέξις Καρέλ.
Ο διακεκριμένος Γάλλος επιστήμονας, με το βιβλίο του “Άνθρωπος αυτός ο άγνωστος” προειδοποιεί για την σημασία του εδάφους, καθότι επισημαίνει ότι το πιο σημαντικό είναι η εναρμόνιση μας με αυτό, μιας και άμεσα ή έμμεσα, οτιδήποτε τρώμε έρχεται από το έδαφος.
Όπως τονίζουν και οι Πήτερ Τόμπκινς και Κρίστοφερ Μπερντ στο βιβλίο “Μυστικά του εδάφους” δεν υπάρχει πλάσμα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών των γουρουνιών, που να βρομίζει με τόση αδιαφορία τη φωλιά του όσο ο homo sapiens, δηλητηριάζοντας το άμεσο περιβάλλον του με σατανικά επινοημένες χημικές ουσίες και τα θανατηφόρα τοξικά υπολείμματα τους.
Το ότι η γη νοσεί -ανίατα σχεδόν- το είχε διαγνώσει κιόλας από το 1912 ο νομπελίστας δρ. Αλέξις Καρέλ.
Ο διακεκριμένος Γάλλος επιστήμονας, με το βιβλίο του “Άνθρωπος αυτός ο άγνωστος” προειδοποιεί για την σημασία του εδάφους, καθότι επισημαίνει ότι το πιο σημαντικό είναι η εναρμόνιση μας με αυτό, μιας και άμεσα ή έμμεσα, οτιδήποτε τρώμε έρχεται από το έδαφος.
Όπως τονίζουν και οι Πήτερ Τόμπκινς και Κρίστοφερ Μπερντ στο βιβλίο “Μυστικά του εδάφους” δεν υπάρχει πλάσμα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών των γουρουνιών, που να βρομίζει με τόση αδιαφορία τη φωλιά του όσο ο homo sapiens, δηλητηριάζοντας το άμεσο περιβάλλον του με σατανικά επινοημένες χημικές ουσίες και τα θανατηφόρα τοξικά υπολείμματα τους.
Ένεκα των δύσκολων ημερών που περνάει η ανθρωπότητα και ο τόπος μας, σκεφτόμουν την προσπάθεια που κάνουν οι αγρότες που εφαρμόζουν βιολογική καλλιέργεια και ακόμα καλύτερα αυτούς που εφαρμόζουν βιοδυναμική καλλιέργεια, με τίμημα την μικρότερη παραγωγή και την χαμηλότερη απόδοση καρπού.
David Bowie - Changes
Με αφορμή το γεγονός ότι με το πέρασμα του κορωνοϊου Covid-19, κατάφερε λίγο να ορθοποδήσει η φύση, να μειωθούν οι ρύποι να καθαρίσει η ατμόσφαιρα, ακόμα ακόμα και να φανούμε συμπονετικοί ή και ευγενείς απέναντι στον συνάνθρωπο, γεννάτε το εξής ερώτημα: μετά το πέρας της όλης κατάστασης και την επαναφορά στην πραγματικότητα, πόσοι θα συνεχίσουν να συλλογίζονται ότι η μάνα γη χρειάζεται σεβασμό και πρέπει να υπάρξει μια καθολική στροφή του ανθρώπου στον πυρήνα της ύπαρξης του;
Δεδομένου ότι στο ανθρώπινο σώμα, το 70-75% της άλιπης μάζας αποτελείται από νερό πόσο θα επιτρέπουμε στον εαυτό μας και στους άλλους, να μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα;
Χρειάζεται υπομονή και σκέψη, ενώ εγώ προσωπικά πάντα πίστευα, πιστεύω και θα πιστεύω, στις δυνατότητες και στην διάνοια του ανθρώπινου είδους.
Είμαστε απλά οι ιστορίες μας...
Σχετικά Άρθρα
Το κρασί ενώνει
Τα πρώτα 24 ωρα ήταν βασανιστικά. Τσιμπιόμουν, για να καταλάβω εάν αποτελούσαν αληθινά γεγονότα…
Χρώμα, η άλλη αίσθηση της γεύσης
Ρουμπινί, μέτριας έντασης με κεραμυδί ανταύγειες. Παραπλανεί στο μάτι με το απαλό του χρώμα,…
Περί ακρίβειας και άλλων δεινών
Με αφορμή των καθημερινό “βομβαρδισμό” των ΜΜΕ, περί ακρίβειας και πληθωρισμού, πως αντιμετωπίζουμε…
Time After Time
Ολοκληρώνοντας κείμενο -μίγμα αστικής περιήγησης, εικαστικής γνωριμίας και δοκιμής κρασιών-…
