Χωρίς να είναι αυστηρή, έχουμε πάμπολλες φορές διαφωνήσει δοκιμάζοντας. Η αλήθεια είναι, ότι δουλεύοντας για μια παγκόσμια βιομηχανία -το κρασί μην ξεχνάμε, εκτός από το ραμαντικό κομμάτι του, ανήκει σε μια βιομηχανία με ετήσιο κύκλο πολλά δις- έβλεπε επιφυλακτικά κάτι αιθεροβάμονες ήπιων πρακτικών οινοποίησης. Με σπουδές κι εργασιακή εμπειρία στο Bordeaux, πως να συμπαθήσεις κάτι τέτοιους “γραφικούς” άλλωστε; Όμως ως άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, με πάθος και τσαγανό, θέλησε να γνωρίσει από κοντά τέτοιους παραγωγούς και τα κρασιά τους. Κι έτσι πέρυσι, μας ακολούθησε last minute, στις εκθέσεις του Λίγηρα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το βράδυ πριν την επιστροφή της στην Αθήνα, ανέβαλε τα πάντα και μας ακολούθησε στην οινική περιήγηση στο Jura. Εξοντωτικές δοκιμές από το πρωϊ έως το βράδυ, γέλια και ύπνος σχεδόν στρωματσάδα. Το αεροπλάνο της επιστροφής από το Charles de Gaulle, ίσα που το πρόλαβε. Οι υπόλοιποι Paris by night και ήδη μας έλειπε η παρέα της.

Είχαμε να βρεθούμε, από αρχές φθινοπώρου. Μιλάμε τακτικά, αλλά ξέρετε πως είναι η καθημερινότητα για όλους μας…Ειδωθήκαμε χθες βράδυ. Έλαμπε, πιο όμορφη από ποτέ. Μιλούσε με τόσο πάθος για τη ζωή της, τους ανθρώπους της, όσα την αναζωογονούν. Την πείραζα για τον Trump, που ξέρω πόσο αντιπαθεί, κι απαντούσε ψύχραιμα και τεκμηριωμένα για τις απεχθείς πολιτικές του. Δεν “τσίμπαγε”, όπως παλαιότερα. Είδα στ’ αλήθεια μια Σοφία, εκτός από πιο όμορφη, πιο σοφή.