Δημήτρης Κούμανης / 23.03.2019
Ραψάνη
Πιθανά ακούγομαι εστέτ, όμως πιστεύω ακράδαντα, ότι μόνο όταν έχεις περπατήσει το αμπέλι, απολαμβάνεις αληθινά το κρασί που πίνεις.
Όταν διαβάζουμε το τεχνικό δελτίο ενός κρασιού, φανταζόμαστε τις συνθήκες. Όταν κάτσουμε να ξαποστάσουμε κάπου γύρω από το αμπέλι, αισθανόμαστε τ’ αρώματα, τις τανίνες, την οξύτητα.
Πριν δύο εβδομάδες, είχα την τύχη να με ξεναγήσει ο Αποστόλης Θυμιόπουλος, στα μαγικά αμπελοτόπια της Ραψάνης. Μικρά, διάσπαρτα αμπελοτεμάχια, παλαιά αυτόριζα σε συνδυασμό με νέες φυτεύσεις, στη “σκιά” του Ολύμπου και την αύρα του Θερμαϊκού.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο κρασί. Η Ραψάνη Terra Petra που παράγει από τα 110 στρέμματα τα οποία απέκτησε σταδιακά, είναι ήδη αξιομνημόνευτο κρασί.
Είμαστε απλά οι ιστορίες μας...
Σχετικά Άρθρα
The future is unwritten
Τις πρώτες ημέρες της demek φθινοπωρινής καραντίνας, συζητούσα με μια φίλη. Στην εξέλιξη της…
A roundabout story
Τον Μάϊο του 2019, η Tara Q. Thomas, μου παραχώρησε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη για ένα περιοδικό…
Να θυμάσαι και να προσμένεις
“Να θυμάσαι και να προσμένεις” είπε ο κύριος Λύσανδρος κι αυτές οι τέσσερις λέξεις, έγιναν…
Α tribute to Icarian radioactive wines!
Όπως λένε και οι ντόπιοι, την Ικαρία δεν την επιλέγεις, παρά σε επιλέγει...Πρόκειται για έναν…