Δημήτρης Κούμανης / 23.03.2019
Ραψάνη
Πιθανά ακούγομαι εστέτ, όμως πιστεύω ακράδαντα, ότι μόνο όταν έχεις περπατήσει το αμπέλι, απολαμβάνεις αληθινά το κρασί που πίνεις.
Όταν διαβάζουμε το τεχνικό δελτίο ενός κρασιού, φανταζόμαστε τις συνθήκες. Όταν κάτσουμε να ξαποστάσουμε κάπου γύρω από το αμπέλι, αισθανόμαστε τ’ αρώματα, τις τανίνες, την οξύτητα.
Πριν δύο εβδομάδες, είχα την τύχη να με ξεναγήσει ο Αποστόλης Θυμιόπουλος, στα μαγικά αμπελοτόπια της Ραψάνης. Μικρά, διάσπαρτα αμπελοτεμάχια, παλαιά αυτόριζα σε συνδυασμό με νέες φυτεύσεις, στη “σκιά” του Ολύμπου και την αύρα του Θερμαϊκού.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο κρασί. Η Ραψάνη Terra Petra που παράγει από τα 110 στρέμματα τα οποία απέκτησε σταδιακά, είναι ήδη αξιομνημόνευτο κρασί.
Είμαστε απλά οι ιστορίες μας...
Σχετικά Άρθρα
Η γνώση η μόρφωση και η απόλαυση*
Από παιδί λάτρευα τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Φυσιολογική εξέλιξη φαντάζομαι είναι, ότι φυλάω άρθρα, συνεντεύξεις και κάθε είδους κείμενα, που βρίσκω ενδιαφέροντα.
California Über Alles
Με αφορμή την ανείπωτη ευχαρίστηση που μας προσέφερε το Santa Rita Pinot Noir 2016, του οινοποιείου Sandhi από την California, λίγες αυθόρμητες σκέψεις, για το τι σημαίνει ένα αγαθό “ακριβό” και ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε κάποιο κρασί.
Η ζωή όπως την ξέρουμε
Πέταξε το βιβλίο του με μανία στο πάτωμα!
“Ούτε αυτό λειτουργεί τελικά ”, μονολόγησε. Τόση ώρα προσπαθούσε να βρει τρόπο να μην σκέφτεται προγραμματισμένα, αλλά δεν τα κατάφερνε.
Ε ρε γλέντια
Όταν πριν μια δεκαετία, είδα να διαφημίζονται τα κρασιά του Bordeaux στο παρισινό metro, άρχισα να γίνομαι καχύποπτος, ότι ο δείκτης πωλήσεων, έχει πάρει διαστάσεις ελεύθερης πτώσης.
