Δημήτρης Κούμανης / 23.03.2019

Πιθανά ακούγομαι εστέτ, όμως πιστεύω ακράδαντα, ότι μόνο όταν έχεις περπατήσει το αμπέλι, απολαμβάνεις αληθινά το κρασί που πίνεις.

Όταν διαβάζουμε το τεχνικό δελτίο ενός κρασιού, φανταζόμαστε τις συνθήκες. Όταν κάτσουμε να ξαποστάσουμε κάπου γύρω από το αμπέλι, αισθανόμαστε τ’ αρώματα, τις τανίνες, την οξύτητα.

Πριν δύο εβδομάδες, είχα την τύχη να με ξεναγήσει ο Αποστόλης Θυμιόπουλος, στα μαγικά αμπελοτόπια της Ραψάνης. Μικρά, διάσπαρτα αμπελοτεμάχια, παλαιά αυτόριζα σε συνδυασμό με νέες φυτεύσεις, στη “σκιά” του Ολύμπου και την αύρα του Θερμαϊκού.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο κρασί. Η Ραψάνη Terra Petra που παράγει από τα 110 στρέμματα τα οποία απέκτησε σταδιακά, είναι ήδη αξιομνημόνευτο κρασί.