Οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη ν’ ανήκουμε σε ομάδες. Συχνά τονίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν μας αφορά, όμως καλώς ή κακώς έτσι είναι, ας είμαστε ειλικρινείς.

Ο βιγκανισμός έχει γρήγορη αποδοχή και εξάπλωση στις δυτικές κοινωνίες. Έχοντας ταξιδέψει για μια δεκαετία, στα κράτη που θεωρούνται η “μήτρα” των vegans, δυσκολεύομαι να κατανοήσω τους λόγους που αποφασίζει κάποιος ν’ ακολουθήσει αυτό τον δρόμο, εκτός εάν δηλώνει τζαϊνιστής (Jains). Θυμάμαι κοντά σ’ έναν ναό στα περίχωρα της Καλκούτας, ότι οι πιστοί, σκούπιζαν απαλά το δρόμο που περπατούσαν, για να μην πατήσουν κατά λάθος κάποιο ερπετό. Δεν έχει σημασία πως μας ακούγεται, όμως respect, διότι αυτό που αποφάσισαν, το έκαναν με συνέπεια.

Ακολουθώντας τις τάσεις, στην Αθήνα υπάρχουν πλέον πληθώρα σημείων, που δηλώνουν ότι προσφέρουν εδέσματα για vegans. Πριν τρεις εβδομάδες, επισκέπτομαι στο κέντρο, ένα από τα νέα και πολυδιαφημιζόμενα. Λιτός, ξεκούραστος και καλαίσθητος χώρος, προσφέροντας κυρίως προϊόντα που παρασκευάζονται και συσκευάζονται επί τόπου. Διαλέγω κάποια γλυκά και ώσπου να μου τα ετοιμάσουν, παρατηρώ ότι σερβίρουν και κρασί. Κοιτάω τη λίστα και με πιάνει απογοήτευση. Η ωραία πρώτη εντύπωση, σε δευτερόλεπτα καταρρίπτεται, από κρασιά άκρως τεχνολογικά, χωρίς καμία λογική ύπαρξης σε αυτό το στοχευμένο σημείο. Εάν το μόνο συσκευασμένο προϊόν που πωλούν, δεν είναι vegan, τότε ποια εμπιστοσύνη καλλιεργείται, προς τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν για τα εδέσματα που προσφέρουν;
Κρασιά vegan υπάρχουν πολλά διαθέσιμα στην αγορά. Ελληνικά ή εισαγώμενα, σε όλο το φάσμα τιμών, απλά χρειάζεται γνώση. Την επόμενη φορά λοιπόν, θα χαρώ να δω στη λίστα, τέτοιες επιλογές και όχι mainstream “σιγουράκια”.

Λίγα μέτρα παραπάνω, υπάρχει ένα παλαιό βιολογικό παντοπωλείο, που επισκέπτομαι τακτικά. Μεγαλώνοντας έχω αποφασίσει, ότι κάποια διατροφικά προϊόντα, είναι “μονόδρομος” να είναι βιολογικά. Κάθε φορά που μπαίνω, γυρνάω το βλέμμα μου από το σημείο που είναι τοποθετημένα τα κρασιά. Αμφιβάλλω εάν υπάρχουν 1-2 βιολογικά πιστοποιημένες προτάσεις. Κρίμα και πάλι κρίμα. Το πιο εύκολο πράγμα στις μέρες μας, είναι να βρεις νόστιμα και προσιτά κρασιά, προερχόμενα από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας.

Δεν ξέρω αν η συνέπεια είναι υποχρέωση ή προτέρημα, πάντως το “ότι να ‘ναι” βλάπτει.