Δημήτρης Κούμανης / 01.07.2020
Ελεύθερη πτώση
Σκόπιμα έχω να γράψω καιρό κι αυτό διότι, παρακολουθώ με προσοχή τα τεκταινόμενα στον ευρύτερο χώρο της εστίασης και ήρθε η ώρα να εξετάσουμε ψύχραιμα, τα πρώτα αποτελέσματα.
Μετά τις πρώτες πέντε εβδομάδες λειτουργίας, η πραγματικότητα είναι απογοητευτική. Για ένα μικρό ποσοστό, τα νούμερα δείχνουν πτωτική αλλά διαχειρίσιμη κατάσταση, για τους περισσότερους ελεύθερη πτώση.
Ακούω πολλούς να λένε “…πέρασα χθες από το Χ μαγαζί και ήταν γεμάτο…”, όμως ακόμα κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν αντικατοπτρίζει τη σκληρή πραγματικότητα.
Δημήτρης Κούμανης / 01.07.2020
Ελεύθερη πτώση
Σκόπιμα έχω να γράψω καιρό κι αυτό διότι, παρακολουθώ με προσοχή τα τεκταινόμενα στον ευρύτερο χώρο της εστίασης και ήρθε η ώρα να εξετάσουμε ψύχραιμα, τα πρώτα αποτελέσματα.
Η ψυχολογία είναι σημαντικός παράγοντας, όμως η εκπλήρωση των υποχρεώσεων και κυρίως οι θέσεις εργασίας, είναι άμεσα εξαρτώμενα, από το ταμείο στο τέλος της ημέρας. Και το ταμείο είναι μείον, αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Μετά τις πρώτες πέντε εβδομάδες λειτουργίας, η πραγματικότητα είναι απογοητευτική. Για ένα μικρό ποσοστό, τα νούμερα δείχνουν πτωτική αλλά διαχειρίσιμη κατάσταση, για τους περισσότερους ελεύθερη πτώση.
Ακούω πολλούς να λένε “…πέρασα χθες από το Χ μαγαζί και ήταν γεμάτο…”, όμως ακόμα κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν αντικατοπτρίζει τη σκληρή πραγματικότητα.
Η ψυχολογία είναι σημαντικός παράγοντας, όμως η εκπλήρωση των υποχρεώσεων και κυρίως οι θέσεις εργασίας, είναι άμεσα εξαρτώμενα, από το ταμείο στο τέλος της ημέρας. Και το ταμείο είναι μείον, αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Μετά τις πρώτες πέντε εβδομάδες λειτουργίας, η πραγματικότητα είναι απογοητευτική. Για ένα μικρό ποσοστό, τα νούμερα δείχνουν πτωτική αλλά διαχειρίσιμη κατάσταση, για τους περισσότερους ελεύθερη πτώση.
Ακούω πολλούς να λένε “…πέρασα χθες από το Χ μαγαζί και ήταν γεμάτο…”, όμως ακόμα κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν αντικατοπτρίζει τη σκληρή πραγματικότητα.
Η ψυχολογία είναι σημαντικός παράγοντας, όμως η εκπλήρωση των υποχρεώσεων και κυρίως οι θέσεις εργασίας, είναι άμεσα εξαρτώμενα, από το ταμείο στο τέλος της ημέρας. Και το ταμείο είναι μείον, αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Για τα προάστια, δεν έχω ιδία άποψη, όμως για το κέντρο της πρωτεύουσας τα πράγματα έχουν ως εξής:
Εκτός δύο-τριών σημείων που έχουν επαναλαμβανόμενα “γεμίσματα”, τα υπόλοιπα καταστήματα του κλάδου, ζορίζονται. Η λέξη “ζορίζονται” μεταφράζεται πολλά βράδια σε τραγωδία, όταν διαπιστώνει κανείς, ότι μιλάμε για συνολικά κουβέρ, που μετριούνται στα δάκτυλα των δύο χεριών.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Κατά την άποψή μου, πρωτίστως αλλάξαμε όλοι συνήθειες, κάτσαμε αρκετά στο σπίτι, αγαπήσαμε το μπαλκόνι μας κι όταν επιτέλους βγήκαμε να ξεσκάσουμε, πλατείες και πάρκα ήταν η κοντινή, εύκολη και σχεδόν ανέξοδη λύση.
Με λίγα λόγια, βολευτήκαμε σε ένα πιο “φοιτητικό” τρόπο διασκέδασης κι αυτό δείχνει να έχει διάρκεια.
Επιπλέον, οι συνέπειες από τον εκτοπισμό των μονίμων κατοίκων την τελευταία 5ετία λόγω του Airbnb, φαίνονται τώρα, που οι αφίξεις τουριστών είναι ανύπαρκτες. Σε αυτό προσθέστε, ότι αρκετοί εργαζόμενοι παραμένουν σε αναστολή εργασίας ή δουλεύουν από το σπίτι. Με μία λέξη, αυτό που χαρακτηρίζει το κέντρο αρκετές ώρες της ημέρας, είναι ερήμωση.
Τέλος, ενώ το συγκριτικό πλεονέκτημα του κέντρου διαχρονικά είναι η καλή συγκοινωνία, από και προς τα προάστια (όλο το 24ωρο μάλιστα σε κάποιες γραμμές), η επιστημονική κοινότητα προτρέπει την αποφυγή μετακίνησης με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, λόγω της πανδημίας.
Κάπως έτσι κυμαίνονται και οι πωλήσεις του κρασιού στα μεγάλα αστικά κέντρα, μιας κι ακόμα, οι τουριστικοί προορισμοί δεν έχουν “μπει στο παιγνίδι”. Η κατανάλωση του, είναι άμεσα εξαρτώμενη από την εστίαση. Καλό το ράφι του super market, χρήσιμες οι ηλεκτρονικές κάβες, όμως ο Έλληνας, Επώνυμο Ελληνικό Κρασί καταναλώνει κυρίως στην έξοδό του. Όσο και να χτυπάμε τον τοίχο, αυτός δεν θα γίνει ποτέ πόρτα διαφυγής. Θα παραμένουμε πάντα εγκλωβισμένοι και το φθινόπωρο του 2020, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για όλους.
Lil Peep & XXXTENTACION - Falling Down
Είμαστε απλά οι ιστορίες μας...
Σχετικά Άρθρα
Το κρασί ενώνει
Τα πρώτα 24 ωρα ήταν βασανιστικά. Τσιμπιόμουν, για να καταλάβω εάν αποτελούσαν αληθινά γεγονότα…
Χρώμα, η άλλη αίσθηση της γεύσης
Ρουμπινί, μέτριας έντασης με κεραμυδί ανταύγειες. Παραπλανεί στο μάτι με το απαλό του χρώμα,…
Περί ακρίβειας και άλλων δεινών
Με αφορμή των καθημερινό “βομβαρδισμό” των ΜΜΕ, περί ακρίβειας και πληθωρισμού, πως αντιμετωπίζουμε…
Time After Time
Ολοκληρώνοντας κείμενο -μίγμα αστικής περιήγησης, εικαστικής γνωριμίας και δοκιμής κρασιών-…